Αναδημοσίευση από το ιστολόγιο του Γιάννη Μακριδάκη.

http://yiannismakridakis.gr/?p=2532

Άνθρωποι και τόποι

Η μεγαλύτερη ικανοποίηση που έχω λάβει από την ενασχόλησή μου με τη λογοτεχνία είναι η “ανακάλυψη” ανθρώπων σε διάφορα μέρη της Ελλάδας, με τους οποίους μπορούμε να επικοινωνήσουμε, να συνεννοηθούμε, να αλληλοβοηθηθούμε, να αλληλοφιλοξενηθούμε στα μέρη μας, να αλληλοκεραστούμε, να φανούμε χρήσιμοι και συμπληρωματικοί ο ένας για τον άλλον, να αγωνιστούμε μαζί ενάντια σε οτιδήποτε μας απειλεί, γενικώς να νιώσουμε άνθρωπος δίπλα στον άνθρωπο.

Είναι μεγάλη ευτυχία να ξέρει κανείς ότι όπου και να πάει, έχει ανθρώπους δικούς του, τους οποίους δεν θα γνώριζε καν αν δεν έκανε αυτό που κάνει. Και αυτό είναι αναμφισβήτητα η μεγαλύτερη επιτυχία, ένα ανεκτίμητο βραβείο, το μοναδικό ίσως που έχει νόημα και λόγο ύπαρξης.

Στον Άγιο Νικόλαο, απ’ όπου ξεκίνησε το ταξίδι μου στην Κρήτη, γνώρισα από κοντά τα παιδιά της Οικολογικής Κίνησης Μεραμπέλλου, τα οποία έφεραν σε πέρας έναν άθλο διοργανώνοντας το πρώτο τους φεστιβάλ. Συνεργασία, καταμερισμός εργασιών, διάθεση προσφοράς και σεβασμός στους συμμετέχοντες ήταν τα κύρια χαρακτηριστικά της ομάδας εργασίας. Ένα γεμάτο σαββατοκύριακο κατά τη διάρκεια του οποίου τέθηκαν ζητήματα περιβαλλοντικά, όπως ενέργεια, απορρίμματα, τουρισμός, αγροτική παραγωγή, προβλήθηκαν ταινίες και ντοκιμαντέρ, εκτέθηκαν κατασκευές, ήρθαν σε επαφή μεταξύ τους πάρα πολλοί άνθρωποι και άνοιξαν διαύλους επικοινωνίας και συνεργασίας.

Εκτός από τα μέλη της Οικολογικής Κίνησης Μεραμπέλλου, τους οποίους ευχαριστώ από την καρδιά μου για την άψογη φιλοξενία που μου επιφύλαξαν επί τριήμερο, εκεί στο φεστιβάλ γνώρισα και τον Μανόλη τον Παπαδημητρόπουλο με τους κομποστοποιητές του, τον Μανόλη τον Γεροντή με το υπέροχο μετόχι του, το οποίο μου άρεσε τόσο ώστε μου δημιούργησε πολύ έντονο ενδιαφέρον για τις πρακτικές της φυσικής καλλιέργειας του Φουκουόκα, γνώρισα επίσης στα Τέρτσα Ιεράπετρας έναν μαθητή του Φουκουόκα, τον Δ. Καραφυλλίδη, ο οποίος μου έδωσε σπόρους αλλά και βασικές γνώσεις επί του αντικειμένου που διδάχτηκε κάποτε από τον Ιάπωνα παππού, αλλά και τον Μανόλη που πήρε ένα παλιό θερμοκήπι και το κανε παράδεισο φυσικής καλλιέργειας. Γνώρισα την γενναιοδωρία και το φιλότιμο όλων αυτών των ανθρώπων και ένιωσα μεγάλη ψυχική αγαλλίαση.

Ευχαριστώ τον Αλέξανδρο Σημαντήρη που με φιλοξένησε στο Ρέθυμνο, με κοσμογύρισε και μου γνώρισε ανθρώπους από την Ιεράπετρα ως τον Μέρωνα, στο ορεινό Ρέθυμνο, τους Πολιτιστικούς Συλλόγους Μέρωνα και Πρόβα Ρεθύμνου που διοργάνωσαν την εκδήλωση στον κινηματογράφο Απόλλων, το βιβλιοπωλείο Βιβλίο και τον Ιστιοπλοϊκό Όμιλο Χανιών, στον υπέροχο χώρο του οποίου, στο νεώριο Μόρο έγινε η εκδήλωση στα Χανιά, την φίλη μου Ζωή Γεωργούλα, την κυρία Μάρω Αγγελάκη, τον Μάρκο Μαριδάκη στον Κεφαλά Χανίων, τον Παναγιώτη και την Άννα από το ραδιόφωνο Δίκτυο, τον Δημήτρη Μαριδάκη από τα Χανιώτικα Νέα, τον βιοκαλλιεργητή Νίκο Παγιαυλά για τους σπόρους του λούπινου που μου έδωσε και βέβαια όλους όσους παραβρέθηκαν στις εκδηλώσεις.

Εις το επανιδείν!