Ο Γιάννης Μακριδάκης, γεννημένος και μεγαλωμένος στη Χίο, επέλεξε μετά τις σπουδές του στα Μαθηματικά να επιστρέψει στο νησί του, όπου και ίδρυσε, το 1997, το Κέντρο Χιακών Μελετών «Πελινναίο», με αξιόλογη δράση στη μελέτη της ιστορίας και της λαϊκής παράδοσης του νησιού αλλά και στη διασφάλιση της ταυτότητάς του σήμερα. Μέσα από τη δραστηριότητα του Πελινναίου, προέκυψαν και τα πρώτα βιβλία του Μακριδάκη: Χιώτες Πρόσφυγες και Στρατιώτες στη Μέση Ανατολή, Μαρτυρίες (1941-1946) (Κ.Χ.Μ., 2006) και 10.516 Μέρες: Ιστορία της Νεοελληνικής Χίου 1912-1940 (Κ.Χ.Μ., 2007). Ακολούθησε, κι αυτό σε απόλυτη σχέση με την ερευνητική δουλειά του Μακριδάκη, το μυθιστόρημα Ανάμισης Ντενεκές (Βιβλιοπωλείο της Εστίας, 2008), βιβλίο που προέκυψε απρογραμμάτιστα, τυχαία, όπως λέει ο ίδιος. Όπως και αν προέκυψε, γεγονός είναι ότι το βιβλίο ξεχώρισε και αγαπήθηκε, παρά το ότι διαφοροποιείται –ή ίσως ακριβώς επειδή διαφοροποιείται– από τα συνηθισμένα πρώτα βιβλία των σύγχρονων λογοτεχνών, τόσο ως προς τη θεματολογία, όσο και ως προς τη γλώσσα (γλώσσα που μερίδα τουλάχιστον της κριτικής θεωρεί παπαδιαμαντική – και σίγουρα είναι ένα από τα δυνατά σημεία του Μακριδάκη). Το βιβλίο του «Η δεξιά τσέπη του ράσου» (νουβέλα, Εστία 2009), ήρθε στη συνέχεια να επιβεβαιώσει ότι ο ίδιος αποτελεί μια αξιοπρόσεκτη φωνή στα σύγχρονα ελληνικά γράμματα.Ακολούθησαν το μυθιστόρημα “Ήλιος με δόντια”, (Εστία 2010), το οποίο ανέβηκε στο θέατρο (2012) σε σκηνοθεσία Βασίλη Βασιλάκη, η νουβέλα “Λαγού μαλλί”, (Εστία 2010), το μυθιστόρημα “Η άλωση της Κωσταντίας”, (Εστία 2011), το οποίο ανέβηκε στο θέατρο (2012) σε σκηνοθεσία Χρήστου Βαλαβανίδη καθώς και η νουβέλα “Το ζουμί του πετεινού”, (Εστία 2012).
Δεν είναι όμως μόνο το έργο του αυτό για το οποίο ο Μακριδάκης ξεχωρίζει. Είναι κι ο τρόπος ζωής που έχει επιλέξει, κοντά στη φύση, ο οποίος προτείνεται στο τελευταίο του βιβλίο ως εναλλακτική πρόταση απέναντι στο σύγχρονη δύσκολη πραγματικότητα. Όπως ο ίδιος χαρακτηριστικά αναφέρει: «Δεν είναι δικό μου το οικονομικό μοντέλο, γενιές και γενιές ανθρώπων έζησαν έτσι στην Ελλάδα. Είναι δοκιμασμένο σε όλες τις συνθήκες, ακόμη και στις πιο αντίξοες. Επίσης, προσφέρει περισσότερες στιγμές ευτυχίας. Το να είσαι καθημερινά ελεύθερος ωραρίων και υποχρεώσεων δουλειάς, το να παράγεις την τροφή σου, το να χαίρεσαι τη φύση, το να βγαίνεις από το σπίτι και να επιστρέφεις πλουσιότερος αντί να ξοδεύεις όπως κάνεις στην πόλη, το να έχεις κελάρι και όχι σουπερμάρκετ, σε κάνουν αυτάρκη και ελεύθερο άνθρωπο και είναι τόσο λειτουργικά όσο οι εναλλαγές των εποχών».
Είναι, επίσης βασικός υποκινητής του «κινήματος 18». Το Κίνημα 18 δημιουργήθηκε μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές στη Χίο το καλοκαίρι που πέρασε. Είναι ένα κίνημα πολιτών που έχει στόχο να γυρίσει σελίδα στην πολιτική και κοινωνική ιστορία του νησιού, να υποστηρίξει σθεναρά τον σεβασμό προς τον άνθρωπο, το περιβάλλον και τον πολιτισμό.. Στηρίζει τη μικρή, πρωτότυπη και παραγωγική επιχειρηματικότητα. Θέλει να επενδύσει στην παιδεία, στην αφύπνιση ιδίως των νέων, ώστε να σταματήσουν οι θυσίες στο βωμό της «ανάπτυξης». Οι στόχοι θα μπορούσαν να συνοψιστούν στους εξής:
· Στην ευημερία και όχι την αλόγιστη “ανάπτυξη” των μεγάλων επενδύσεων
· Στο σεβασμό στον πλούτο της πατρίδας μας που είναι το φυσικό και το πολιτισμικό της κεφάλαιο
· Στην αλλαγή πολιτικής με έργα μικρής κλίμακας, με προστασία και ανάδειξη των ιδιαιτεροτήτων κάθε τόπου
· Στη γνωριμία, την συνεργασία και την αλληλεγγύη όλων των πολιτών που ήδη αγωνίζονται στους τόπους τους για τους παραπάνω στόχους.
Ως οπαδός της αποανάπτυξης, απαραίτητο βήμα για τη μετάβαση σε μια πιο βιώσιμη κοινωνία, στέκεται εξίσου κριτικά απέναντι στη λεγόμενη πράσινη ανάπτυξη, αφού κάθε είδους ανάπτυξη χωρίς όρια αποτελεί σχήμα οξύμωρο. Η αποανάπτυξη έχει ως βασικό στόχο τη δραστική μείωση της χρήσης υλικών και ενέργειας και άρα έως έναν βαθμό και του ρυθμού της οικονομικής ανάπτυξης, αυξάνοντας παράλληλα το βιοτικό επίπεδο της κοινωνίας. Η αποσύνδεση της (υλικής, ενεργειακής και οικονομικής) ανάπτυξης από την ποιότητα της ζωής και την ευημερία αποτελεί λοιπόν ένα από τα βασικότερα στοιχήματά της.
Ο Γιάννης Μακριδάκης θα μιλήσει για τα παραπάνω στον Άγιο Νικόλαο στο πλαίσιο του τριήμερου φεστιβάλ «Περιβάλλον – Κρίση – Ανάπτυξη» της Οικολογικής Κίνησης Μιραμβέλλου που θα πραγματοποιηθεί στις 22-23-24 Φεβρουαρίου 2013 στο Κλειστό Γυμναστήριο του σχολικού συγκροτήματος Ξηροκάμπου.
Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε μαζί μας!
Οικολογική Κίνηση ΜιραμβέλλουΤηλ. Επικοινωνίας: 6944465690 / 6972215153
e-mail: oiko.kinisi.miravelou@gmail.com
Facebook: Οικολογική Κίνηση Μιραμβέλλου
http://ecomirabello.blogspot.gr/
Δεν είναι όμως μόνο το έργο του αυτό για το οποίο ο Μακριδάκης ξεχωρίζει. Είναι κι ο τρόπος ζωής που έχει επιλέξει, κοντά στη φύση, ο οποίος προτείνεται στο τελευταίο του βιβλίο ως εναλλακτική πρόταση απέναντι στο σύγχρονη δύσκολη πραγματικότητα. Όπως ο ίδιος χαρακτηριστικά αναφέρει: «Δεν είναι δικό μου το οικονομικό μοντέλο, γενιές και γενιές ανθρώπων έζησαν έτσι στην Ελλάδα. Είναι δοκιμασμένο σε όλες τις συνθήκες, ακόμη και στις πιο αντίξοες. Επίσης, προσφέρει περισσότερες στιγμές ευτυχίας. Το να είσαι καθημερινά ελεύθερος ωραρίων και υποχρεώσεων δουλειάς, το να παράγεις την τροφή σου, το να χαίρεσαι τη φύση, το να βγαίνεις από το σπίτι και να επιστρέφεις πλουσιότερος αντί να ξοδεύεις όπως κάνεις στην πόλη, το να έχεις κελάρι και όχι σουπερμάρκετ, σε κάνουν αυτάρκη και ελεύθερο άνθρωπο και είναι τόσο λειτουργικά όσο οι εναλλαγές των εποχών».
Είναι, επίσης βασικός υποκινητής του «κινήματος 18». Το Κίνημα 18 δημιουργήθηκε μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές στη Χίο το καλοκαίρι που πέρασε. Είναι ένα κίνημα πολιτών που έχει στόχο να γυρίσει σελίδα στην πολιτική και κοινωνική ιστορία του νησιού, να υποστηρίξει σθεναρά τον σεβασμό προς τον άνθρωπο, το περιβάλλον και τον πολιτισμό.. Στηρίζει τη μικρή, πρωτότυπη και παραγωγική επιχειρηματικότητα. Θέλει να επενδύσει στην παιδεία, στην αφύπνιση ιδίως των νέων, ώστε να σταματήσουν οι θυσίες στο βωμό της «ανάπτυξης». Οι στόχοι θα μπορούσαν να συνοψιστούν στους εξής:
· Στην ευημερία και όχι την αλόγιστη “ανάπτυξη” των μεγάλων επενδύσεων
· Στο σεβασμό στον πλούτο της πατρίδας μας που είναι το φυσικό και το πολιτισμικό της κεφάλαιο
· Στην αλλαγή πολιτικής με έργα μικρής κλίμακας, με προστασία και ανάδειξη των ιδιαιτεροτήτων κάθε τόπου
· Στη γνωριμία, την συνεργασία και την αλληλεγγύη όλων των πολιτών που ήδη αγωνίζονται στους τόπους τους για τους παραπάνω στόχους.
Ως οπαδός της αποανάπτυξης, απαραίτητο βήμα για τη μετάβαση σε μια πιο βιώσιμη κοινωνία, στέκεται εξίσου κριτικά απέναντι στη λεγόμενη πράσινη ανάπτυξη, αφού κάθε είδους ανάπτυξη χωρίς όρια αποτελεί σχήμα οξύμωρο. Η αποανάπτυξη έχει ως βασικό στόχο τη δραστική μείωση της χρήσης υλικών και ενέργειας και άρα έως έναν βαθμό και του ρυθμού της οικονομικής ανάπτυξης, αυξάνοντας παράλληλα το βιοτικό επίπεδο της κοινωνίας. Η αποσύνδεση της (υλικής, ενεργειακής και οικονομικής) ανάπτυξης από την ποιότητα της ζωής και την ευημερία αποτελεί λοιπόν ένα από τα βασικότερα στοιχήματά της.
Ο Γιάννης Μακριδάκης θα μιλήσει για τα παραπάνω στον Άγιο Νικόλαο στο πλαίσιο του τριήμερου φεστιβάλ «Περιβάλλον – Κρίση – Ανάπτυξη» της Οικολογικής Κίνησης Μιραμβέλλου που θα πραγματοποιηθεί στις 22-23-24 Φεβρουαρίου 2013 στο Κλειστό Γυμναστήριο του σχολικού συγκροτήματος Ξηροκάμπου.
Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε μαζί μας!
Οικολογική Κίνηση ΜιραμβέλλουΤηλ. Επικοινωνίας: 6944465690 / 6972215153
e-mail: oiko.kinisi.miravelou@gmail.com
Facebook: Οικολογική Κίνηση Μιραμβέλλου
http://ecomirabello.blogspot.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου