Παρασκευή 22/02/2013 ώρα 21:30 στο ΡΕΞ - Ακόμα και η Βροχή

Το Ακόμα και η βροχή είναι γυρισμένο στην Κοτσαμπάμπα.  Πραγματεύεται την ιστορία του σκηνοθέτη Σεμπαστιάν και του συνεργείου του, που φτάνουν στη Βολιβία το 2000 για να γυρίσουν μια ταινία με θέμα την κατάκτηση των ιθαγενών από τον Κολόμβο κατά την άφιξή του στην αμερικάνικη ήπειρο, αποκαθηλώνοντας την εικόνα του εξερευνητή. Ο παραγωγός της ταινίας αυτής, Κόστα,  επέλεξε τη Βολιβία, καθώς οι ιθαγενείς κομπάρσοι θα πληρωθούν μόλις δυο δολάρια την ημέρα.

Καθώς όμως ο Σεμπάστιαν και οι συνεργάτες του βρίσκονται στα γυρίσματα, ξεσπούν ταραχές στην πόλη. Πρόκειται για τον πόλεμο για το νερό, όπως τους λένε οι ντόπιοι, που αναφέρεται στα πραγματικά γεγονότα του 2000. Οι ιθαγενείς της ταινίας μετακομίζουν στα οδοφράγματα. Ο σκηνοθέτης και το συνεργείο αντιδρούν,  η ταινία κινδυνεύει να μην τελειώσει. Ο ιθαγενής πρωταγωνιστής της ταινίας Ντάνιελ  πρωτοστατεί στην επανάσταση.

Στην πραγματική ιστορία,  η βολιβιανή κυβέρνηση ιδιωτικοποίησε το 2000 την παροχή νερού, δημόσιου αγαθού ως τότε, με προτροπή της Παγκόσμιας Τράπεζας. Οι πολυεθνικές εταιρίες που προσέλαβε να το διαχειρίζονται τριπλασίασαν την τιμή του, με αποτέλεσμα ο κόσμος να μην μπορεί να πληρώσει. Τα νότια προάστια της Κοτσαμπάμπα δεν είχαν καν εγκαταστάσεις ύδρευσης και έτσι οι κάτοικοι δημιούργησαν μόνοι τους δεξαμενές που μάζευαν το νερό της βροχής και το φίλτραραν. Το βολιβιανό κράτος απαγόρεψε την αυθαίρετη συλλογή νερού και δημιούργησε μια αστυνομία νερού που έλεγχε τα σπίτια και γκρέμιζε τις δεξαμενές – μέχρι που οι κάτοικοι ξεσηκώθηκαν και γκρέμισαν τα γραφεία της πολυεθνικής και της νομαρχίας και ακύρωσαν την ιδιωτικοποίηση του νερού.  Ο πετυχημένος αυτός αγώνας ονομάζεται απο τους ντόπιους ‘la guerra del agua’ – ο πόλεμος του νερού.

 Παίζοντας και εναλλάσσοντας την εικόνα ανάμεσα στο παρόν του σκηνοθέτη στην Κοτσαμπάμπα και την εποχή του Κολόμβου, ο θεατής οδηγείται εύκολα σε συμπεράσματα για την εκμετάλλευση των ιθαγενών τότε και τώρα. Η Iciar Bollain έφτιαξε όμως μια ταινία πολυεπίπεδη, της οποίας ο στόχος δεν είναι μόνο αυτός. Οι δοκιμασίες του Σεμπάστιαν προέρχονται και από την πάλη με το ίδιο του τον εαυτό και τη συνείδησή του. Δεν δημιούργησε τη φτώχεια αυτός – η ταινία του μάλιστα δίνει δουλειά στο ντόπιο πληθυσμό. Μπορεί όμως να βοηθήσει; Μήπως έχει και αυτός μέρος της ευθύνης; Η αρχική του στάση αλλάζει καθώς βλέπει τις συνθήκες γύρω του και στο τέλος χρειάζεται να διαλέξει μια θέση.  Δεν είναι εύκολο, όπως δεν είναι εύκολο όταν πρόκειται να πάρουμε θέση – όχι λεκτικά αλλά στην πράξη- μπροστά στην αδικία.H τανία έχει πολλά να μας δώσει, καθώς η αντίσταση των καταπιεσμένων  είναι σήμερα πιο επίκαιρη από ποτέ.

Η προβολή της ταινίας είναι μέρος του Φεστιβάλ "Περιβάλλον-Κρίση-Ανάπτυξη" της Οικολογικής Κίνησης Μιραμβέλλου και θα προβληθεί από την Κινηματογραφική Λέσχη Αγ. Νικολάου την Παρασκευή 22 Φεβρουαρίου 2013 στις 21:30 στο ΡΕΞ.